‘Met mensen wel, maar met liefde niet.’
Ik verbaas me over de woordkunst van deze tiener, geschreven op de Post-it. Eenvoudig. Krachtig. Het probleem én het antwoord beschrijvend. Mooie, rake woorden. Nederland zit vol, was de stelling. Ik houd van het authentieke wat deze tieners in zich hebben. Wat geven ze soms mooie inkijkjes in hun hoofd. Fijn om te luisteren. Te kruipen in hun belevingswereld. Een stukje mee te lopen.
‘We moeten ze blijven helpen. Want wij willen ook geholpen worden, als we in de shit zitten.’ Ik grinnik zachtjes. Mattheus 7:12 in straattaal. De boodschap van het Evangelie begrepen én het willen doen. Hoopvol- óók in deze nieuwe generatie staan er mensen op. Mensen die niet praten, maar doen.
150 leerlingen met even zoveel meningen. Ik deelde iets over het werk dat Gave doet in Nederland. Waarom dat werk zo hard nodig is. Samen ontdekten we hoe er een brede maatschappelijke discussie is waarin zoveel mensen en groepen een rol hebben. Hun stem willen laten horen. Aandacht vragen voor hun probleem. Zoveel mensen die recht gedaan moet worden. Hoe feiten en fabels soms met elkaar verweven zijn én hoe snel er scheve beelden ontstaan door berichtgeving op (social) media.
De mooiste gesprekken ontstaan één op één. ‘Mevrouw, ik snap er niks van. Waarom ging u voor asielzoekers werken als u ze eigenlijk geen zak aan vond? Dat doe je toch niet?’ Terwijl ze de vraag stelde staarde ze geconcentreerd op het kunstwerk dat ze inkleurde, vlak voor mijn bureau. De les was al voorbij. Ineens besef ik: ik ben hier vandaag om zóveel meer redenen. Deze kleine opmerking was bij haar blijven hangen. Zij staat nog vóór die keuze. We kregen een mooi gesprek over het plan van God met ons leven.
Op weg naar huis dacht ik na over alle vragen die ik kreeg. Zoveel tieners, zoveel gedachten. Ik hoorde tegelijkertijd een lied:
Let me be filled with kindness, and compassion for the one
The one in whom You love and gave Your Son
For humanity
Increase my love
Help me to love with open arms like You do
A love that erases all the lines and sees the truth
Oh that when they look in my eyes they would see You
Even in just a smile, they would feel the Father's love.
Dit is het antwoord. Op ál die vragen.
Er is hoop! Het klonk in het klaslokaal, tussen al die mooie, discussiërende tieners. Het klonk in de auto, op weg naar huis.
Want zélfs als het land vol is, hebben we de liefde nog (1 Kor. 13:8).
For the One (Lyric Video) - Brian & Jenn Johnson | After All These Years (youtube.com)